O grasicy słów kilka
Grasica jest częścią układu odpornościowego. Narząd ten położony jest w klatce piersiowej na wysokości mostka. Grasica pełni w organizmie człowieka niezwykłą rolę. Komórki układu odpornościowego „uczą się” w niej rozpoznawać różnego rodzaj wrogów: komórki nowotworowe, wirusy i bakterie. Grasica jest aktywna do okresu pokwitania, później stopniowo zanika, zastępowana przez tkankę tłuszczową. Łacińska nazwa grasicy to thymus, a operacyjne usunięcie grasicy nazywamy tymektomią. Tymektomia bywa konieczna w przypadku przerostu albo nowotworów grasicy, które często są przyczyną miastenii.
U kogo możliwa jest operacja?
Grasicę usuwa się w przypadku rozpoznania jej nowotworu czyli grasiczaka. Wskazaniem do operacji jest również uogólniona postać miastenii, zwłaszcza u młodych (wiek 20-40 lat), od niedawna chorujących kobiet. Osób z oczną postacią miastenii raczej się nie operuje. Przeciwwskazaniem do operacji jest podeszły wiek, ciężki stan ogólny chorego i niewydolność oddechowa.
Czytaj też: Badanie mięśni - elektromiografia i inne badania elektrofizjologiczne
Przygotowanie pacjenta przed operacją
Najbezpieczniej jest przeprowadzać operację u chorych w fazie dobrej odpowiedzi na leki. Dawkę inhibitorów cholinesterazy zmniejsza się do możliwie najmniejszej skutecznej. Zmienia się również sposób podawania tych leków - z doustnych tabletek na wstrzyknięcia dożylne. Korzystne jest również odstawienie leków immunosupresyjnych lub silne zmniejszenie ich dawki. W razie konieczności przed operacją przeprowadzany jest zabieg plazmaferezy, który usuwa krążące przeciwciała z krwi.
Ważnym badaniem przeprowadzanym przed operacją usunięcia grasicy jest spirometria. Pozwala ono sprawdzić, czy doszło do osłabienia mięśni oddechowych ograniczającego pojemność życiową płuc.
Chory z miastenią wymaga większej opieki ze strony anestezjologa. Niektóre z podawanych standardowo w czasie operacji leków nie mogą być stosowane, ponieważ powodują zaostrzenie objawów.
Polecamy: Jak przebiega diagnostyka miastenii?
Wyniki operacji
Znaczne zmniejszenie objawów występuje u 45-80% operowanych osób. Z kolei trwałe wyleczenie u kolejnych 20-30%. Często poprawa nie przychodzi natychmiast - czasem trzeba na nią czekać miesiącami, a nawet latami.
U kilkunastu % osób poddanych operacji dochodzi do powikłań. Do najczęstszych z nich zalicza się zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
