Dieta w chorobie Parkinsona pełni dwie funkcje. Po pierwsze, może istotnie wspomóc farmakoterapię, wpływając na skuteczność działania leków oraz łagodząc skutki uboczne związane z ich stosowaniem. Po drugie, dobrze zbilansowane posiłki umożliwiają zachowanie optymalnego stanu odżywienia pacjenta. To z kolei warunkuje optymalny stan zdrowia i dobre samopoczucie.
W diecie osób z chorobą Parkinsona leczonych preparatami lewodopy szczególnie ważny jest poziom białka oraz jego rozkład na poszczególne posiłki. Istotna jest również ogólna wartość odżywcza diety, poziom błonnika, spożywanie żywności naturalnie bogatej w witaminy i substancje o właściwościach antyoksydacyjnych.
Utrata wagi
Choroba Parkinsona sprzyja obniżeniu masy ciała i niedożywieniu. Przyczyn ubytku masy ciała pacjentów upatruje się w:
- problemach z jedzeniem,
- osłabieniu apetytu,
- towarzyszącemu często chorobie obniżonemu nastrojowi,
- nasilonym tempie metabolizmu mięśniowego.
Problemy te wiążą się nie tylko z samą chorobą, ale też ze stosowanymi lekami oraz wiekiem pacjentów. Dla utrzymania stałej masy ciała i dobrego stanu odżywienia zaleca się stosowanie się do podstawowych zasad racjonalnego żywienia, w tym dbania o regularne, urozmaicone i odpowiednio kaloryczne posiłki.
Kontroluj spożycie białka
Liczne badania pokazały, że efektywność działania lewodopy – jednego z podstawowych leków stosowanych w chorobie Parkinsona – zależy od całkowitej ilości białka w diecie oraz jego poziomu w poszczególnych posiłkach. W początkowym okresie leczenia chorzy powinni przede wszystkim pamiętać, aby nie spożywać posiłków bogatych w białko przed zażyciem leku.
Pacjentom długotrwale leczonym lewodopą, którzy słabiej reagują na lek i doświadczają fluktuacji ruchowych, zaleca się ograniczanie spożycia białka do poziomu dolnej granicy normy – 0,8-1,0 g/kg masy ciała. Zalecenia dotyczące rozkładu białka na poszczególne posiłki zależą od trybu życia pacjenta oraz stopnia zaawansowania choroby.
Warto wiedzieć: Jak ważne jest wsparcie chorego z Parkinsonem?
Spożywaj żywność bogatą w błonnik
Wraz z postępem choroby Parkinsona dochodzi do zwyrodnienia nerwów unerwiających mięśniówkę jelit i osłabienia tych mięśni, co w konsekwencji przyczynia się do kłopotów z wypróżnianiem. Problem ten może dodatkowo nasilać się pod wpływem lewodopy oraz leków o działaniu cholinolitycznym. Aby pobudzić pracę jelit i uniknąć zaparć, należy dbać o to, by w posiłkach nie brakowało bogatych w błonnik pokarmów roślinnych. Warto mieć na względzie, że oprócz pokarmów bogatych w błonnik korzystnie na perystaltykę jelit wpływają również miód, fermentowane napoje mleczne (jogurt, kefir), siemię lniane, masło i oliwa.
W leczeniu zaparć istotną rolę odgrywa także aktywność fizyczna. Nie wolno z niej rezygnować, nawet jeśli mamy trudności z poruszaniem się.
Pamiętaj o witaminach, antyoksydantach i omega-3
Osoby z chorobą Parkinsona mogą mieć zwiększone zapotrzebowanie na niektóre składniki pokarmowe, w tym wapń, kwas foliowy, witaminę B6, B12 i PP. Dodatkowa suplementacja preparatami witaminowo-mineralnymi wskazana jest jednak jedynie w przypadku chorych wychudzonych, źle odżywionych oraz w zaawansowanym stadium choroby.
Jeśli pacjent ma prawidłową masę ciała i przestrzega zasad racjonalnego żywienia, uzupełnianie diety suplementami nie jest konieczne. Jedynie w przypadku osób starszych wskazane jest przyjmowanie preparatów witaminy D.
Polecamy: Jaki może mieć przebieg choroba Parkinsona?
Autor: dr inż. Joanna Anna Walczak, specjalista ds. żywienia człowieka i dietetyki, autorka pracy „Żywienie w chorobie Parkinsona – praktyczny poradnik dla pacjentów”.
Fragment artykułu „Żywienie w chorobie Parkinsona” zamieszczonym w magazynie Food Forum (2/2013). Tytuł, lid pochodzą od redakcji. Publikacja za zgodą wydawcy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
